Wyczesywanie kota perskiego.
5 maja, 2024Persy to koty, które często odwiedzają kociego fryzjera. Jednakże różnią się one od Mainecoonów, syberyjskich czy ragdoli pod wieloma względami. Na przykład, u ragdoli, gdzie kolorystycznie można przewidzieć, jak będzie zachowywała się szata, czy będzie mniej lub więcej kołtunów, sytuacja jest inna.
W przypadku kotów perskich, częstotliwość potrzebnego profesjonalnego czesania oraz sposób, w jaki tworzą się u nich kołtuny, są zupełnie inne. Włos u kotów perskich ma większą tendencję do szybkiego filcowania się. Kołtuny powstają szybciej i są liczniejsze niż u np. mainecoonów.
Jeśli jednak kołtuny już się u persa pojawią, są one łatwiejsze do usunięcia. Wynika to z faktu, że często tworzą się one w zbite miękkie frędzle, które podczas czesania można łatwo usunąć. Niestety, częste wychodzenie kołtunów w całości podczas czesania może prowadzić do przerzedzenia się sierści. Persy mają miękki podszerstek, który łatwo się zbija, więc przy usuwaniu kołtunów często usuwa się także cały podszerstek.
Mimo systematycznego czesania w krótkich odstępach czasu, nawet półtora miesiąca, u kotów perskich takich jak Tosia na zdjęciu, mogą się tworzyć zbite farfocle, po których po wyczesaniu pozostają przerzedzenia widoczne także na zdjęciu.
Należy zauważyć, że choć włos persów jest stosunkowo łatwy do wyczesania, nawet gdy kołtunów jest dużo, to w przypadku innych ras, takich jak Mainecoon, może być to znacznie trudniejsze. Kołtuny u innych ras mogą być tak zbite, że ich usuwanie może sprawić ból kotu, czego należałoby unikać.